Start 2 Run #35

Waar ik vroeger al eens moest toegeven dat lopen niet echt een prioriteit was en ik al eens een keer durfde overslaan, lukt het nu voorlopig vrij goed om 2 à 3 keer per week te gaan lopen. Ergens verbaas ik mezelf wel. Maar tegelijk ben ik ook ongelooflijk trots op mezelf dat ik toch eens zo ver geraakt ben. Dat ik terug een schemaatje loop, helpt me daar ook wel bij.

Les 12 van het tweede schema. Daar zit ik intussen. Goed voor een extensieve duurloop van 30 min. Ik heb er al langere gedaan in het schema, ook al kortere en die afwisseling houdt het wel boeiend. Er zitten lessen met sprintjes tussen maar net zo goed duurlopen of hersteltrainingen. Voor mij best wel een goed programma. Ik kan mezelf nog verbazen met die lessen. En ja, de ene training gaat vlotter dan de andere, dat is normaal denk ik. Dus ja, af en toe een dipje maar vooral ook heel trots op mezelf.

Ochtendloopjes blijven nog steeds mijn favoriete loopjes. Omdat ik ongelooflijk hou van de wereld die ontwaakt. Zeker als de mist nog zowat over de Haspengouwse velden hangt en er hier en daar nog een dier weghuppelt. Ik kan daar ongelooflijk van genieten. En toegegeven, als ik vertrek, is het nog wat koud en moet ik heel soms even op m’n tanden bijten. Maar eens ik 5 minuten aan het lopen ben, is dat voorbij en heb ik een zalig warm gevoel.

Ik probeer wel te doseren. Zeker op de loopjes van 30-35 minuten. Als ik te snel start, heb ik de neiging om over m’n toeren te gaan. En dus start ik meestal traag en kom ik daarna op toeren. Als ik dan 25 minuten duurloop ga doen, durf ik al eens wat sneller starten. Omdat ik weet dat het ook niet zo lang duurt. Dat geeft ook een goed gevoel, het motiveert me wel om te blijven verder doen. Omdat ik zo wel kan zien dat ik vooruitgang boek.

Ik geef toe dat het tijdens de werkweek moeilijk blijft om looptochtjes in te plannen. Maar ik doe m’n best om toch één keer door de week te gaan lopen. En dan plak ik er op zaterdag en zondag nog twee loopjes aan vast. Dat de dagen korter en korter worden en het dus sneller donker wordt, helpt me niet echt. Maar de motivatie is er nog steeds en dat helpt me wel om toch te blijven verder doen.

Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Start 2 Run #34, 5 kilometer!

Ik ben er. Eindelijk. Ik loop 5 kilometer zonder tussendoor te moeten wandelen. Een overwinning op mezelf, dat kan ik je wel vertellen. Het heeft ook best wel wat voeten in de aarde gehad om er te geraken. Met vallen en opstaan, met stilvallen, vergeten te doseren en plots toch goeie benen hebben.

De ervaring leerde me dat als ik klaar was met Start 2 Run, ik nog lang niet aan die magische 5km toe was. Standaard heb ik daarna nog een week of twee nodig. Twee weken waarin ik rondjes ga lopen met als doel 5 kilometer te lopen maar ze toch niet haal. Rondjes waarin ik na 15 minuten een gigantische klop van de hamer krijg en veel doorzetting en karakter nodig heb om het toch vol te houden. De ene keer lukt dat dan, de andere keer niet. Steevast zit er ook een rondje in waarin ik aan speedtempo vertrek, na 5-6 minuten nog steeds de wereld aan kan en rond 3 kilometer de strijd moet staken wegens te snel vertrokken.

Ik heb dus een week of twee nodig om mijn tempo te zoeken. Een tempo dat ik 5 kilometer kan volhouden. Een tempo waarin ik mezelf niet voorbijloop maar wat wel hoog genoeg ligt om me gemotiveerd te houden. Want mentaal heb ik wel een bepaalde snelheid, een bepaald gevoel nodig dat zegt ‘je bent goed bezig en je kan dat nog wel even volhouden’. Voorlopig ligt dat rond de 8,5 km/u. Op de stukken bergop zakt dat eerder naar 8, op de stukken bergaf stijgt dat naar 9 à 9,5 km/u.

En zo loop ik dus al een aantal keer achter elkaar die 5 kilometer uit. Al blijft het ook wel een gevecht. Zeker vanaf kilometer 4. Vooral een mentale strijd. Het tempo is er dan wat uitgezakt en ik voer een constante dialoog met mezelf. Dat gaat dan als volgt ‘alee vooruit nog effe’, ‘zot, ik ga stoppen’, ‘nee, kom, nog heel effe doorbijten, je bent er bijna’, ‘maar ik kan niet meer’ … en zo gaat dat dan nog wel effe verder. Maar ik was blij toen onlangs één van mijn collega’s vertelde dat ze hetzelfde ervaarde. En dat ‘vlotte’ lopers op dat moment gewoon even hun mond moeten houden ;).

Ik ben nu nog wat zoekende naar het vervolg. Moet ik gewoon rondjes van 5 km blijven lopen? Moet ik elk tochtje gewoon 100m verder lopen? Neem ik niet beter het volgende Start 2 Run-schema? Ik ben er nog niet helemaal uit. Zeker ook omdat het momenteel ook wat zoeken is naar de combinatie werk-sport. En dus hou ik het voorlopig even bij rondje van 5 km. Onderhouden is het grootste doel, de rest zie ik dan wel de komende weken.

Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Renners sterven niet

Een slag in het gezicht is het. Elke keer opnieuw. Renners die vallen en nooit meer opstaan. Moeilijk te verteren. Een mentale tik. Ook al ken je ze niet persoonlijk. Het komt zwaar aan. En ook al trekt de karavaan de dag erna weer verder, vergeten worden ze niet. Nooit. Ze gaan mee met de koers. Bijna als engelbewaarders voor de anderen. Want renners sterven niet, ze verdwijnen alleen maar uit het zicht.

Renners sterven niet,
ze verdwijnen alleen maar uit het zicht
eens zij de laatste finish hebben overschreden
en de snelheid van het leven
hen met stijve spieren achterlaat.

Want koersen blijven ze,
ook al vallen hart en wielen stil,
zij gaan in duizend hoofden door
met duwen en nooit doodgaan,
hun zweet geeft blijvend glans
aan het asfalt.

Weet dat
wanneer de aarde hen dan toch
met tegenzin bedekt,
hun naam voor altijd
als een echo tussen bergen
zal weerklinken.

Rust zacht Björg.

Gedicht van Willie Verhegghe.

Start 2 Run #33, geluk en frustratie

Hoera! Hoera! Hoera! Want ik heb daarnet de allerlaatste les van het eerste Start 2 Run-schema afgewerkt. 32 min lopen zonder wandelen. In mijn geval goed voor zo’n 4,4 km. Ik heb dus nog wel een weg af te leggen tot die 5 km. Maar het schema heb ik in elk geval eindelijk kunnen afwerken.

En dus ben ik best wel trots op mezelf. Het kostte me wat doorzettingsvermogen om te geraken waar ik nu sta. Het was met vallen en opstaan en regelmatig lessen hernemen om te kunnen volhouden. Het verleden leerde me dat dat de beste tactiek is om het einde te halen. Kwestie van een beetje m’n verstand te gebruiken. Het verstand komt met de jaren zeggen, je ziet nu wel. En dus duurt mijn traject dat wel net iets langer dan 10 weken maar dat is bijzaak. De eindstreep is bereikt.

Maar toch kostte het me ook ontzettend veel frustratie. Het lijkt wel alsof iedereen rondom mij een supergetalenteerde loper is. Ik zit te zwoegen om 30min en 5 km te halen. Dat kost me weken en maanden werk. Anderen lopen vlotjes, zonder al te veel voorbereiding, die 5 km. Of nog anderen zie ik in een half jaar opbouwen van 5 à 10 km naar halve en hele marathons. Meestal dan nog in toptijden. En het kneusje hier kan niet eens 5 km in 30min lopen. Dat demotiveert al eens ja. En Strava en andere loopapps zijn ook niet altijd meteen een hulp: “Dat kostte meer moeite dan normaal Katrien!”. So?

Ik trek me op aan het feit dat mijn ‘tijden’ (voor zoveel die waard zijn) elk jaar wel beter en beter worden. Waar ik vorig jaar nog liep aan 7’30” à 7’40” de kilometer in die 30min, loop ik intussen aan 7’10” à 7’15” de kilometer. Toch een klein beetje een opsteker. De conditie zal dan toch niet onderaan het hoekje van de diepvries opgeborgen gelegen hebben.

Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik de komende weken zal lopen. Ofwel loop ik een paar vrije trainingen om die 30-32min te bestendigen en ik bouw tussendoor eens een training van 5km in ipv op tijd te lopen. Ofwel ga ik naar een volgend Start 2 Run-schema om die 5km te bestendigen en hopelijk wat sneller te lopen. Daar moet ik nog eens over nadenken. Afhankelijk van hoe hard ik wil afzien op de looptrainingen ;).

Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Start 2 Run #32

Ongelooflijk maar waar. De laatste lessen van de eerste Start 2 Run-reeks zitten er bijna op. De ochtend liep ik les 27. Nog 3 lessen van het pakket te gaan dus. En dan zou ik 5km moeten kunnen lopen. De utopie dat ik dat in 30 minuten zou moeten doen heb ik al lang losgelaten.

Het gaat goed met mijn sportieve prestaties de afgelopen dagen en weken. Dankzij die nieuwe job heb ik momenteel 5,5 week verlof. En dat wil zeggen dat ik veel tijd heb om te sporten. In mijn weekplanning dus 4 keer per week een rondje lopen. En dat begint eindelijk stilaan op te leveren. Dat mocht natuurlijk ook eens. Dat wil zeggen dat ik na komende zondag nog 2 weken de tijd heb om die opgebouwde conditie te bestendigen.

Het waren vooral sololoopjes de afgelopen weken. Maar dat vind ik niet zo erg. Ik loop om de een of andere reden dan net iets sneller en dus is het meer een gevecht met mezelf. Met ups and downs. De ene les al beter dan de andere. Maar de statistieken waren wel motiverend. Ik kon in dezelfde lessen verder lopen dan eerdere loopjes van die les. Dat doet toch elke keer weer deugd. Mijn conditie is dus blijkbaar toch net iets beter dan vorige jaren.

Ik heb niet echt een doel voor ogen. Gewoon vlotte rondjes van 5 kilometer blijven afmaken lijkt me al een stevig doel. In een goeie dag kan ik er misschien eens een extra kilometertje aan vast plakken. Stiekem hoop ik het eens vol te houden tot 10 kilometer. Maar laat het mij gewoon al bij dat eerste doel te houden. Daarna zie ik wel. Ik ontdekte de nieuwe lespakketten van Start 2 Run al om die 5 kilometer te onderhouden en een pakket om die 5 kilometer in een betere tijd te lopen. Dus van zodra ik stevig in die 5 kilometer sta, is dat misschien wel iets om me op te focussen.

Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Start 2 Run #31

Amai, drie maanden sinds mijn laatste blogpost over mijn loopuitspattingen. It’s been a while. Ondertussen is er veel en weinig gebeurd, het hangt er vanaf naar welke week je kijkt ;). Het was lopen met ups and downs en tijdens mijn blogstop kwam er dus ook niet veel van lopen in huis. Maar intussen heb ik de draad weer opgepakt. Tijd voor een update dus!

Mijn laatste loopje dateerde van 14 april, vlak voor ik op Joepie 28 vertrok. Op 1 mei deed ik een schuchtere poging om de draad opnieuw op te pikken maar die mislukte een beetje. En daarna lag ik een paar weken stil. Lopen was niet m’n prioriteit tijdens die drukke dagen. Mijn agenda liet het gewoon niet toe en het weer was ook niet echt een motivator. Maar zaterdag 25 mei besloot ik toch maar om te herbeginnen. Ik had geen idee hoe het met mijn conditie gesteld was en dus liep ik gewoon maar les 1 van Start 2 Run.

Het was toch effe op de tanden bijten. Het waren zeker niet mijn slechtste loopjes ooit maar mijn beste toch zeker ook niet. Laat ons zeggen dat de eerste statistieken niet echt in mijn voordeel spraken. Maar ik bleek er sneller door te komen dan gedacht. En dus zit ik intussen weer aan les 14. En dat gaat best vlot. Een beetje onverwacht vlot zelfs. Diep verborgen zat er dus toch nog wat conditie in dat lijf van mij. Ik verbaasde mezelf. Les 14 dat zijn blokjes van 4 en 5 minuten. Het begint er dus weer wat op te lijken. Ik hoop tegen half jullie toch mijn blokjes van 5km te kunnen lopen. Voorlopig krijg ik 3 looptochtjes per week wel ingepland.

Hoe staat het met #TeamTumulus? Wel, dat Team is wat in aantal gezakt, zijnde dat we voor het moment maar met 2 in plaats van 5 of 6 lopen. De goesting vinden en de agenda’s samengelegd krijgen, blijkt toch niet altijd zo eenvoudig ;). Maar aan motivatie ontbreekt het ons niet. Ik geniet even goed van de rondjes die ik alleen loop en waar ik mezelf nog een stapje verder drijf dan van de gezellige babbelloopjes die dan weer goed zijn voor de vetverbranding. Alles heeft zijn voor- en nadelen ;).

Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Lopen in een team, hoedoededa?

Toen ik bij de start van #40dagenbloggen een ‘Vragen staat vrij’-momentje lanceerde, kreeg ik een hele hoop vragen van medebloggers voorgeschoteld. Intussen antwoordde ik al op de vraag van Zwartraafje over welke bands ik nog wilde zien en ik beantwoordde de vraag van Evi’s Journey over hoe het met mij ging. Diezelfde Evi stelde mij nog een vraag en die beantwoord ik graag vandaag! Voor zij die nog een vraag stelden, ze komen de volgende weken zeker nog aan bod. Ook na #40dagenbloggen dus.

De vraag:

Ik ben heel benieuwd naar hoe je het aanpakt om in team te gaan lopen!

Laat mij beginnen met te zeggen dat team in ons geval een groot woord is. Wij zijn gewoon 5 topbuurvrouwen die af en toe samen gaan lopen. We wilden allemaal opnieuw starten met Start 2 Run en dan hebben we dat maar samen gedaan. Ieder heeft zijn eigen niveau en ieder loopt op eigen tempo. Maar we vertrekken samen en we komen samen terug thuis. Dat is het principe :).

Hoe organiseer je dat? Eigenlijk zaten we toevallig eens samen op een brunch toen dat te sprake kwam. We hebben toen een WhatsApp-groepje gestart om te polsen naar de interesse en twee weken later deden we ons eerste looptochtje samen. Start 2 Run, les 1. Je moet het niet moeilijker maken dan het is uiteraard ;). Onze manier van lopen vraagt ook weinig organisatie. Ik of iemand anders post gewoon wanneer we gaan lopen en dan laat de rest weten of ze mee aansluiten of dat ze andere activiteiten hebben. Niet meer, niet minder. Omdat het zo’n losse formule is, loop ik de ene keer alleen, de andere keer lopen we met twee of op een goed moment lopen we alle vijf gelijk. Het scheelt van dag tot dag. Wie kan pikt in op het moment dat voor haar past en we zijn weg.

En zoals ik al zei, ieder loopt op z’n eigen tempo. We starten de loopblokjes samen, maar de ene loopt sneller dan de andere. Is het loopblokje gedaan? Dan wandelen we terug tot bij de traagste en zetten van daar onze tocht weer verder. As simple as that. En doordat we in allerlei combinaties lopen, zit iedereen ongeveer aan dezelfde les of hernemen we al eens een les zodat we allemaal hetzelfde kunnen lopen. Teamspirit en al.

De loopmomentjes in team doen deugd, omdat ik mezelf daar net iets meer ontzie. Ik heb sneller het gevoel ‘dit gaat snel genoeg’. Terwijl ik alleen toch altijd sneller ga lopen waardoor ik ook veel vaker in het rood ga. Lopen in team is dus heel goed voor mijn conditie en mijn vetverbranding ;). Tussendoor ga ik af en toe nog eens solo, dan loop ik sneller maar dan zie ik dus ook veel harder af. Maar goed, dat is dan weer beter voor mijn statistiekjes. De combinatie van beiden werkt voor mij wel.

Hopelijk kunnen we dat nog een tijdje verderzetten! Intussen zitten we toch al halfweg de Start 2 Run-reeks.

Start 2 Run #30

Ik ben er dus nog maar eens aan begonnen, met dat lopen. Geruggensteund door 4 geweldige topbuurvrouwen hebben we een onofficieel clubje opgericht. Plannen loopt al eens moeilijk. Maar we liepen intussen toch al Start 2 Run les 6. En terwijl doe ik op maandagavond ook nog mijn BBB-lessen. De sportieveling keert stilaan terug in mij.

Photo by Tirachard Kumtanom from Pexels

Op zondag 24 februari deden we ons eerste looptochtje. Goed voor net geen 2 kilometer in 20 minuten. Ieder loopt op zijn niveau maar starten en eindigen doen we samen. Ik blog later misschien nog wel eens over dat (onofficiële) loopclubje, want er waren een aantal vragen over. Ik doopte het clubje al om tot #TeamTumulus, naar onze afspreekplaats. Intussen zijn we toch al aan les 6 beland, goed voor 24 minuten en zo’n 2,6 kilometer.

Maar ik merk dat ik een drukke agenda heb. Zelfs op de dagen dat ik thuiswerk, komt het er niet van. Want dan staat er plots een aannemer voor de deur om nog iets af te werken en is mijn middagpauze voorbij zonder dat ik er erg in heb. Weg, extra looptochtje. Dus loop ik vooral op zondagen met de buurmeisjes. Op maandagavond heb ik dan m’n vaste BBB-les. Een uurtje cardio is goed voor m’n conditie en m’n lenigheid, dat merk ik wel. Een goeie combinatie met het lopen dus.

En toch zou ik graag 1 of 2 extra looptochtjes per week inplannen. Hopelijk moedigt het zonnetje mij deze week aan om de loopschoenen een keer extra aan te binden. Zodat de conditie er op korte termijn toch aanzienlijk op vooruit gaat. Maar goed, 2 keer sporten is nog steeds beter dan niet, zeker?

Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Start 2 Run #29

Het wordt stilaan bedroevend die updates van Start 2 Run. De afgelopen weken kwam er van sporten niet meer veel in huis. Er stond een verhuis op de planning. En dus geen tijd om te sporten. Wel veel fysieke arbeid. Sleuren met dozen en Ikea-pakketten. Ja, ik heb dus ergens wel wat beweging gehad. Maar ook veel comfortfood om het tijdsgebrek te compenseren.

Amai, amai, amai. Eigenlijk is het ronduit schandalig. Geen enkel looptochtje en al twee BBB-lessen gemist. Er moest nog veel geregeld worden voor de verhuis. Maar nu valt alles eindelijk stilaan in de plooi. Ja, er staan nog veel dozen en er liggen ook nog Ikea-pakketten te wachten om in elkaar gestoken te worden. Maar er staat een zetel, een bed en ik heb een badkamer waar ik me in kan wassen. De keuken is op orde en ik heb een een kleerkast (momenteel nog zonder deuren want die steken nog in de doos).

En dus mag ik van mezelf terug wat aan me-time denken. Vanavond pik ik terug een BBB-les mee. Ik hou m’n hart al vast voor de spierpijn komende woensdag. Komende zondag doe ik dan weer van Start 2 Run. Niet alleen trouwens, want de buurvrouwen springen mee op de kar. Zondag om 10u de grote première van ons Start 2 Run-clubke. Ik ben benieuwd.

Ik hoop dat de weergoden ons de komende weken nog wat gunstig gezind zijn. Dat geeft toch nog een extra boost om te lopen. Dan moeten we al geen excuses zoeken in het weer. En hopelijk ben ik dan weer vertrokken voor een goeie periode. Het lijf kan wel wat hernieuwde energie gebruiken om te recupereren van de verhuis en de lange dagen die daarmee gepaard gingen.

Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Monthly blessings #30

Vele kleine gelukjes maken één groot (of dat hoop ik toch). En dus lijst ik elke maand met veel plezier mijn kleine geluksmomentjes op van de vorige maand. De mosterd voor de rubriek haalde ik bij Nina. Wat waren mijn kleine gelukjes van januari?

• Het jaar starten met een paar verlofdagen. Om te recupereren. Bekomen.
• Eerste looptochtje van het jaar.
• Naar de BIB gaan, ze zijn daar zo mee met de tijd wat betreft Young Adult. Echt aangenaam verbaasd.
• Een slaatje eten in de winter, mijn favoriete kost.
• Uitslapen, ik wist niet dat ik dat kon.
• Een proper gekuist huis om mijn verlof af te sluiten.
• Nieuwjaarsfeestje met de collega’s.
• Een workshop met boekenwurmen, bedankt Lang Zullen We Lezen.
• Feestje met de harmonievriendjes. Dansen!
• Nieuwe harmoniestukken. How to train your dragen. Pilatus, mountain of dragons.
• Looptochtjes als middagpauze. Frisse neus, nieuwe moed.
• Lazy sunday na een feestje.
• Bibliotheekbezoekje op een vrije dag.
• Shoppen, dat was lang geleden. En het waren geen solden.
• Veel to do’s wegwerken op één dag.
• Veilig thuisgeraken op gladde wegen.
• Een constructieve netwerklunch met journalisten voor het werk. Zelfs na de zoveelste keer, steek ik er nog dingen van op.
• Een boek uitlezen waar je lang mee gesukkeld hebt.
• Een dagje quality time voor de uitgestelde verjaardag van #bf. Wellness. Dinner. Perfecte date.
• Vroeg bed in wegens helemaal uitgeteld en heerlijk lang en veel slapen.
• Een gezellige zondagnamiddag met een babyborrel.
• Daguistapje met een van de #bff’s die ik veel te weinig zie. Dagje Leuven it was.

Wat waren jouw kleine gelukjes in januari?