Waar ik vroeger al eens moest toegeven dat lopen niet echt een prioriteit was en ik al eens een keer durfde overslaan, lukt het nu voorlopig vrij goed om 2 à 3 keer per week te gaan lopen. Ergens verbaas ik mezelf wel. Maar tegelijk ben ik ook ongelooflijk trots op mezelf dat ik toch eens zo ver geraakt ben. Dat ik terug een schemaatje loop, helpt me daar ook wel bij.
Les 12 van het tweede schema. Daar zit ik intussen. Goed voor een extensieve duurloop van 30 min. Ik heb er al langere gedaan in het schema, ook al kortere en die afwisseling houdt het wel boeiend. Er zitten lessen met sprintjes tussen maar net zo goed duurlopen of hersteltrainingen. Voor mij best wel een goed programma. Ik kan mezelf nog verbazen met die lessen. En ja, de ene training gaat vlotter dan de andere, dat is normaal denk ik. Dus ja, af en toe een dipje maar vooral ook heel trots op mezelf.
Ochtendloopjes blijven nog steeds mijn favoriete loopjes. Omdat ik ongelooflijk hou van de wereld die ontwaakt. Zeker als de mist nog zowat over de Haspengouwse velden hangt en er hier en daar nog een dier weghuppelt. Ik kan daar ongelooflijk van genieten. En toegegeven, als ik vertrek, is het nog wat koud en moet ik heel soms even op m’n tanden bijten. Maar eens ik 5 minuten aan het lopen ben, is dat voorbij en heb ik een zalig warm gevoel.
Ik probeer wel te doseren. Zeker op de loopjes van 30-35 minuten. Als ik te snel start, heb ik de neiging om over m’n toeren te gaan. En dus start ik meestal traag en kom ik daarna op toeren. Als ik dan 25 minuten duurloop ga doen, durf ik al eens wat sneller starten. Omdat ik weet dat het ook niet zo lang duurt. Dat geeft ook een goed gevoel, het motiveert me wel om te blijven verder doen. Omdat ik zo wel kan zien dat ik vooruitgang boek.
Ik geef toe dat het tijdens de werkweek moeilijk blijft om looptochtjes in te plannen. Maar ik doe m’n best om toch één keer door de week te gaan lopen. En dan plak ik er op zaterdag en zondag nog twee loopjes aan vast. Dat de dagen korter en korter worden en het dus sneller donker wordt, helpt me niet echt. Maar de motivatie is er nog steeds en dat helpt me wel om toch te blijven verder doen.
Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?