Start 2 Run #29

Het wordt stilaan bedroevend die updates van Start 2 Run. De afgelopen weken kwam er van sporten niet meer veel in huis. Er stond een verhuis op de planning. En dus geen tijd om te sporten. Wel veel fysieke arbeid. Sleuren met dozen en Ikea-pakketten. Ja, ik heb dus ergens wel wat beweging gehad. Maar ook veel comfortfood om het tijdsgebrek te compenseren.

Amai, amai, amai. Eigenlijk is het ronduit schandalig. Geen enkel looptochtje en al twee BBB-lessen gemist. Er moest nog veel geregeld worden voor de verhuis. Maar nu valt alles eindelijk stilaan in de plooi. Ja, er staan nog veel dozen en er liggen ook nog Ikea-pakketten te wachten om in elkaar gestoken te worden. Maar er staat een zetel, een bed en ik heb een badkamer waar ik me in kan wassen. De keuken is op orde en ik heb een een kleerkast (momenteel nog zonder deuren want die steken nog in de doos).

En dus mag ik van mezelf terug wat aan me-time denken. Vanavond pik ik terug een BBB-les mee. Ik hou m’n hart al vast voor de spierpijn komende woensdag. Komende zondag doe ik dan weer van Start 2 Run. Niet alleen trouwens, want de buurvrouwen springen mee op de kar. Zondag om 10u de grote première van ons Start 2 Run-clubke. Ik ben benieuwd.

Ik hoop dat de weergoden ons de komende weken nog wat gunstig gezind zijn. Dat geeft toch nog een extra boost om te lopen. Dan moeten we al geen excuses zoeken in het weer. En hopelijk ben ik dan weer vertrokken voor een goeie periode. Het lijf kan wel wat hernieuwde energie gebruiken om te recupereren van de verhuis en de lange dagen die daarmee gepaard gingen.

Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Advertenties

Monthly blessings #30

Vele kleine gelukjes maken één groot (of dat hoop ik toch). En dus lijst ik elke maand met veel plezier mijn kleine geluksmomentjes op van de vorige maand. De mosterd voor de rubriek haalde ik bij Nina. Wat waren mijn kleine gelukjes van januari?

• Het jaar starten met een paar verlofdagen. Om te recupereren. Bekomen.
• Eerste looptochtje van het jaar.
• Naar de BIB gaan, ze zijn daar zo mee met de tijd wat betreft Young Adult. Echt aangenaam verbaasd.
• Een slaatje eten in de winter, mijn favoriete kost.
• Uitslapen, ik wist niet dat ik dat kon.
• Een proper gekuist huis om mijn verlof af te sluiten.
• Nieuwjaarsfeestje met de collega’s.
• Een workshop met boekenwurmen, bedankt Lang Zullen We Lezen.
• Feestje met de harmonievriendjes. Dansen!
• Nieuwe harmoniestukken. How to train your dragen. Pilatus, mountain of dragons.
• Looptochtjes als middagpauze. Frisse neus, nieuwe moed.
• Lazy sunday na een feestje.
• Bibliotheekbezoekje op een vrije dag.
• Shoppen, dat was lang geleden. En het waren geen solden.
• Veel to do’s wegwerken op één dag.
• Veilig thuisgeraken op gladde wegen.
• Een constructieve netwerklunch met journalisten voor het werk. Zelfs na de zoveelste keer, steek ik er nog dingen van op.
• Een boek uitlezen waar je lang mee gesukkeld hebt.
• Een dagje quality time voor de uitgestelde verjaardag van #bf. Wellness. Dinner. Perfecte date.
• Vroeg bed in wegens helemaal uitgeteld en heerlijk lang en veel slapen.
• Een gezellige zondagnamiddag met een babyborrel.
• Daguistapje met een van de #bff’s die ik veel te weinig zie. Dagje Leuven it was.

Wat waren jouw kleine gelukjes in januari?

Start 2 Run #28

Start 2 Run, dat is voor mij honderd keer opnieuw beginnen. Ik slaag er nooit in om de reeks gewoon eens vlot uit te lopen. Elke keer is er wel iets dat roet in het eten gooit. Ook nu was ik weer sterk begonnen. Maar toen kwamen daar de ziektekiemen en de drukke werkagenda.

Amai, dat lopen is hier dus serieus met vallen en opstaan. Ik had me zo goed herpakt in de kerstvakantie. Die eerste 5 lessen gingen als een fluitje van een cent en ik liep al mijn vorige records van de tabellen. Zo vlot waren de lessen nog nooit gegaan. En toen viel er sneeuw. Veel sneeuw. En kwamen er ziektekiemen. Snot. Veel snot. En dus ben ik weer bij af. Het enige voordeel is dat ik de BBB-lessen wel ben blijven doen. Dus één keer per week kan ik toch nog eens diep gaan in goeie omstandigheden.

En dat is een schrale troost. Het is natuurlijk beter dan niks. Maar echt bemoedigend is het wel niet. Ik zou zo graag die loopschoenen terug aantrekken en gewoon naar buiten gaan. Maar echt verstandig zou het momenteel niet zijn. Het lijf is moe, dat merk ik aan alles. Vorige week lag ik een avond om 20.30u al in mijn bed, uitgeteld. Ik heb voor het eerst in mijn leven wallen. Nog nooit gehad, maar nu heb ik ze. Ik was gisteren op een feest waar iemand zei ‘Je bent moe eh.’ Het moet dus redelijk duidelijk zijn. Het zou dus ook gewoon niet verstandig zijn om mijn lijf teveel in het rood te doen gaan. Rusten dus.

Ik moet terug wat vat krijgen op mijn agenda. Maar met een verhuis in het verschiet is dat niet zo eenvoudig. De koude, kille winterdagen zijn nu ook niet bepaald aanmoedigend. Ik heb even een loopdipje maar trek me op aan de BBB-lessen die best nog wel vlot gaan (alleen die verdomde buikspieren, nooit gehad, zal ze nooit hebben). Hopen op beterschap dan maar. Misschien komen er terug wat betere dagen aan.

En hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Start 2 Run #27

Lopen dus. Dat waar ik de afgelopen maanden niet echt meer aan toe kwam door ziektebeestjes en gebrek aan karakter. Maar waarom wachten met goeie voornemens tot 1 januari als je ook gewoon onmiddellijk kan starten. Dus ging ik de afgelopen twee weken terug wat sporten. En ja, ook lopen.

Eigenlijk had ik moeten uitpluizen aan welke les ik terug moest beginnen, maar daar had ik het geduld niet voor. En ik dacht ook gewoon dat mijn conditie wel helemaal naar de knoppen moest zijn. Dus het plan: opnieuw starten met Start 2 Run les 1. Maar het eerste dat op mijn programma stond was een BBB-les. Daaruit bleek dat mijn conditie toch nog niet helemaal rampzalig was. Een kleine opluchting.

Hoog tijd dus om die loopschoenen ook terug aan te binden. Maar ik beken, ik had niet het lef om een hogere les te nemen. Dus startte ik gewoon met les 1. Die ging niet zo slecht maar er was marge voor verbetering. Ik zag nooit echt zwaar af maar ik merkte toch duidelijk dat de conditie niet meer was wat het geweest is. Eind september zat heel ver weg.

Maar het weer en mijn agenda lieten het niet toe om snel opnieuw te gaan lopen en de BBB-les werd geannuleerd door ziekte van de lesgeefster. En dus zat ik al snel weer een weekje zonder sporten. Afgelopen weekend deed ik dus een nieuwe poging. Opnieuw les 1, gewoon omdat het kan. De statistieken waren toch al wat beter dan de week voordien. Ondanks het feit dat het zaterdagochtend bitter koud was. En dat was wel een opsteker.

Vanavond staat er een nieuwe BBB-les op het programma en dinsdag kan ik er hopelijk een tweede looptochtje aan vastbreien. En zo kan ik toch weer stapje voor stapje aan een deftige conditie bouwen. Ze zit ver maar ze komt hopelijk wel terug. Want ik mis de drive, de flow toch wel een beetje die ik had eind september. Bouwen aan de weg naar boven dus. Om het met de woorden van Obama te zeggen: yes, we can!

Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Start 2 Run #26

Ik zou rond 1 november opnieuw starten met lopen. We zijn intussen bijna drie weken verder en ik heb nog steeds geen loopschoenen aangetrokken. De voornaamste reden was Murphy, dat legde ik al eens uit. En nu is het vooral een motivatieprobleem. Weer herbeginnen, weer van nul opstarten. Dat is een mentale strijd met mezelf aangaan.

Bronchites en buikgriep zorgden ervoor dat ik meer dan een maand noodgedwongen stillag met lopen. Het lijf zei neen en dan kan je alleen maar luisteren. Ik had geen andere keuze. Maar sinds een week of twee ben ik weer genezen, sta ik weer steviger op m’n benen. Klaar dus om er opnieuw in te vliegen. Maar toch ben ik er nog niet aan begonnen. Geen BBB-lessen, geen looptochtjes. De warme wintersloefen, de cosy fleecen dekentjes en de heerlijke warme choco’s zijn té aanlokkelijk en houden me gewoon binnen. De zon komt later op waardoor de dag sowieso al een stuk korter is en ik wil gewoon ook nog teveel anders dingen doen. En dus komt het er maar niet van.

Ik weet nochtans dat ik er ongelooflijk deugd van zou hebben als ik opnieuw beginnen. Lopen en sporten geeft me wel een boost ook al ben ik er helemaal niet zo goed in. Ik doe het gewoon voor mezelf en voor het gevoel dat het geeft. En toch haalt het cocoongevoel het momenteel van het sportgevoel. Ik moet me dus dringend gaan herpakken. De conditie is helemaal weg en de weg naar boven weer vreselijk lang. Maar laat ons al starten met vanavond. Op het programma: de eerste BBB-les in bijna 2 maanden. Het staat nu al vast dat ik serieus ga moeten krabben maar van in de zetel te liggen zal ik niet beter worden, integendeel.

Gelukkig is mijn agenda wat kalmer. Zo krijg ik mentaal ook wat meer tijd en ruimte om er in te vliegen. En vooral daarnaast nog tijd over te hebben voor al die andere dingen die ik ook nog supergraag wil doen. Het is nu gewoon een kwestie van prioriteiten te stellen en het lopen even voor te nemen op de rest. Laat ons hopen dat die eerste looptochtjes toch wat meevallen. Dan krijg ik tenminste een kleine opsteker om verder te gaan en de winter te overleven. Duim jij mee voor mij?

Hoe gaat het met jouw sportieve prestaties?

Start 2 Run #25

Dan ben je zo ontzettend goed bezig, is het eindpunt van de Start 2 Run-reeks eindelijk terug in zicht, kan je even heel de wereld aan … en dan ben je plots ziek. Bronchitis. En eentje van de redelijk hevige soort. Daar gaat de conditie. Drie weken niet lopen. Bummer. Teleurstelling.

Les 27 was de laatste les die ik liep, op zondag 30 september. Drie weken geleden dus. Tegen het eind van die week doken de eerste kwaaltjes op. Koorts, verkouden, grieperig … Niets wat een paar dagen rust niet zou oplossen. Ik werkte op vrijdag thuis en had op maandag een dag verlof. 4 dagen weekend zouden we wel oplappen. Tot ik op dinsdagochtend opstond en mijn luchtwegen zich een weg naar buiten zochten bij elke hoestbui. En de koorts nog steeds van de partij was. Dan maar een doktersbezoekje. Die was redelijk stellig. Een week platte rust, met op het eind één zinnetje “En hou je een beetje koest eh.”

Ondertussen zijn we nog een week later. De koorts is eindelijk weg, het grieperige gevoel ook. Maar de hoestbuien zijn nog steeds van de partij. Mijn luchtwegen lijken nog niet helemaal gerecupereerd te zijn. Gaan lopen was dus zeker geen verstandige beslissing geweest. Ik brei er noodgedwongen dus nog een week rust aan vast aangezien ik komende week voor 2 keer 3 dagen weg ben. Het zal dus een maand zonder loopje worden. Vanaf 1 november start ik dan maar met hernieuwde moed.

Ik moet nog wat uitpluizen hoeveel conditie ik dan kwijt. Een maand niet lopen, is niet niks. Ik verwacht een stevige knauw in die loopconditie. Zo zonde, want het ging echt goed en ik had er echt plezier in. Een mentale tik toch wel. Maar goed, de gezondheid gaat voor. En na een maand in het sukkelstraatje is het dan weer tijd om te bouwen aan de weg naar boven.

Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Start 2 Run #24

Nooit gedacht dat ik nog zou schrijven dat lopen mij eigenlijk wel bevalt. Maar toegegeven, de laatste weken is dat echt wel zo. Ik heb de juiste drive gevonden, de lessen gaan vlot en dat geeft wel het juiste duwtje in de rug. De lessen BBB op maandagavond helpen ook wel.

Intussen zit ik aan les 22. Dat is goed voor 11-11-8 minuten lopen. Toch al stevige blokjes in vergelijking met die 1 en 2 minuten waar het mee begon zeven weken geleden. De dagen worden korter wat het inplannen van looptochtjes niet eenvoudiger maakt maar voorlopig lukt het. Ochtendloopjes blijven mijn favorieten, al heb ik de indruk dat ik beter loop ’s avonds. De resultaten zijn ’s avonds beter maar het gevoel ’s ochtends is beter. Het is dus een kwestie van prioriteiten stellen ;).

Laat ons hopen dat ik de komende weken nog wat verder kan opbouwen tot ik eindelijk terug aan die magische vijf kilometer zit. Dat het slechte weer nog maar wat uitblijft. Een drup regen vind ik niet erg maar een herfstige stortbui hoeft nu ook weer niet. Over de indian summer ga je mij dus niet horen klagen.

Om mijn looptochtjes wat aan te vullen in de donkere wintermaanden ben ik begin september gestart met BBB-lessen. Een jaar of twee geleden begon ik er ook eens aan maar moest ik toegeven dat het zwaarder was dan ik verwacht had. Mijn conditie blijkt nu gelukkig een stuk beter te zijn waardoor ik met plezier een uurtje ga ‘afzien’. En stiekem ben ik dan toch wel trots op waar ik nu sta ;). *blinkblink*

Hoe overwin jij die herfstige dipjes?